Да 100-годдзя з дня нараджэння Івана Шамякіна

З нагоды юбілея І. Шамякіна на абанеменце цэнтральнай раённай бібліятэкі імя Б.В. Стральцова аформлена персанальная выстава «Жыццё пісьменніка – жыццё народа», якая знаёміць з біяграфіяй і багатай творчай спадчынай пісьменніка, яго мемуарамі аб жыцці, сям'і, сябрах.

Сярод прадстаўленых матэрыялаў – зборнік успамінаў, эсэ Т. Шамякінай «Іван Шамякін: вядомы і невядомы», «Летапіс жыцця і творчасці Івана Пятровіча Шамякіна» М. І. Мушынскага, «Іван Шамякін. Летапісец эпохі» А. Шамякінай, «Іван Шамякін: Нарыс жыцця і творчасці» В. Каваленка. Дапаўняюць выставу цытаты і выказванні аб мастацкіх творах як самога аўтара, так і вядомых пісьменнікаў і крытыкаў, а таксама фатаграфіі кадраў з мастацкіх фільмаў і тэатральных пастановак знятых па творах І. Шамякіна.
Іван Шамякін нарадзіўся 30 студзеня 1921 г. у вёсцы Карма Добрушскага раёна Гомельскай вобласці ў сялянскай сям'і. У 1940 г. скончыў Гомельскі тэхнікум будаўнічых матэрыялаў. У 1940-1945 гг. у Савецкай Арміі — камандзір гарматы, затым камсорг дывізіёна. Удзельнічаў у баях пад Мурманскам, у вызваленні Польшчы, у баях на Одэры. У 1945-1948 гг. настаўнічаў у вёсцы Пракопаўка Церахаўскага раёна. З 1946 г. вучыўся на завочным аддзяленні Гомельскага педагагічнага інстытута. Скончыў Рэспубліканскую партыйную школу пры ЦК КПБ (1950). Працаваў старшым рэдактарам Беларускага дзяржаўнага выдавецтва, галоўным рэдактарам альманаха «Советская Отчизна». З 1954 г. — намеснік старшыні, з 1966 г. — сакратар, з 1968 г. — другі сакратар, з 1971 г. — першы намеснік старшыні, у 1976-1980 гг. — першы сакратар праўлення СП БССР. З 1980 г. — галоўны рэдактар выдавецтва «Беларуская Савецкая Энцыклапедыя». У 1963 г. як сябра дэлегацыі БССР удзельнічаў у рабоце XVIII сесіі Генеральнай Асамблеі ААН. Дэпутат Вярхоўнага Савета БССР (1963-1985) і СССР (1980-1989). Старшыня Вярхоўнага Савета БССР (1971-1985). Член-карэспандэнт АН БССР. Сябра СП СССР з 1947 г.
Герой Сацыялістычнай Працы (1981). Узнагароджаны ордэнам Леніна, трыма ордэнамі Працоўнага Чырвонага Сцяга, ордэнамі Кастрычніцкай Рэвалюцыі, Айчыннай вайны II ступені, «Знак Пашаны», медалём Францыска Скарыны і іншымі медалямі.
Народны пісьменнік БССР (1972).
У час Вялікай Айчыннай вайны выступаў у армейскай газеце «Часовой Севера» з нарысамі і вершамі. У 1945 г. надрукаваў аповесць «Помета» (часопіс «Полымя»). Аўтар раманаў «Глыбокая плынь» (1949), «У добры час» (1953), «Крыніцы» (1957), «Сэрца на далоні» (1964), «Снежныя зімы» (1970), «Атланты і карыятыды» (1974), «Вазьму твой боль» (1979), «Петраград-Брэст» (1983), «Зеніт» (1987). Цыкл з пяці аповесцей («Непаўторная вясна», 1957; «Начныя зарніцы», 1958; «Агонь і снег» і «Пошукі сустрэчы», 1959; «Мост», 1965) аб'яднаны ў пенталогію «Трывожнае шчасце» (1960, 1973, 1982). Выйшлі кнігі апавяданняў і аповесцей: «На знаёмых шляхах» (1949), «Дзве сілы» (1951), «Апавяданні» (1952), «Першае спатканне» (1956), «Матчыны рукі» (1961), «Вячэрні сеанс» (1968), «Лес майго земляка» (1970), «Бацька і дзеці» (1971), «Сцягі над штыкамі» (1976), «Гандлярка і паэт. Шлюбная ноч» (1976), «Браняпоезд «Таварыш Ленін» (1985), «У роднай сям'і» (1986), «Драма» (1990), «Сатанінскі тур» (1995), «Палеская мадонна» (1998), «Пошукі прытулку» (2001), а таксама кніжка апавяданняў для дзяцей «У Маскву» (1950). У 1965-1966 гг. выйшаў збор твораў у 5-ці, у 1977-1979 гг. — у 6 тамах, у 2003-2007 гг. — у 8 тамах, у 2009 г. — у 1 томе. У 2010-2014 гг. ажыццёўлена пасмяротнае выданне збору твораў у 23 тамах.
Напісаў п'есы «Не верце цішыні» (1958), «Выгнанне блудніцы» (1962), «Дзеці аднаго дома» (1967), «Экзамен на восень» (1973), «Баталія на лузе» (1975), «І змоўклі птушкі» (1977), Залаты медаль» (1979). Аўтар сцэнарыя 4-серыйнага тэлеспектакля «Трывожнае шчасце», кінасцэнарыяў «Крыніцы», «Хлеб пахне порахам», «Атланты і карыятыды». У 1974 г. выйшаў зборнік кінааповесцей і п'ес «Экзамен на восень».
Аўтар кніг публіцыстычных і літаратурна-крытычных артыкулаў «Размова з чытачом» (1973), «Карэнні і галіны» (1986).
Лаўрэат Дзяржаўнай прэміі СССР (1951) за раман «Глыбокая плынь», Літаратурнай прэміі імя Якуба Коласа (1959) за раман «Крыніцы», Дзяржаўнай прэміі БССР імя Якуба Коласа (1968) за раман «Сэрца на далоні» і кнігу «Трывожнае шчасце», Літаратурнай прэміі Міністэрства абароны СССР (1978) за кнігу «Гандлярка і паэт. Шлюбная ноч», Дзяржаўнай прэміі БССР у галіне тэатральнага мастацтва, кінематаграфіі, радыё і тэлебачання (1982) за кінафільм «Вазьму твой боль».